Waar een wil is

We drinken afstandskoffie in een tuin. 

Ze heeft te grote oranje laarsjes aan.

De laarsjes horen bij de tuin.

Zorgvuldig door grote zus uitgekozen. 

Plots is ze weg.

Niet meer in het zicht, wel nog in de tuin.

Ze klautert in de grote zandbak. 

Tevreden op ontdekking. 

Mijn hart slaat een bons over. 

Het is nieuw.

Een meisje dat vol vertrouwen op pad gaat.

Gelooft dat we haar niet alleen zullen laten. 

Grote zus wil samen met opa op ontdekking. 

Alleen staat niet in haar woordenboek. 

Te beangstigend, te veel te lang te jong.

Hand in hand stappen ze naar de weide.

Een kreet doet hen omdraaien. 

Oranje laarsjes malen door het gras.

Ze valt languit en krabbelt snel recht.

De tuin is diep, maar ze ziet haar doel.

"Mee" schreeuwt ze en ik ook.

Ik zie haar in gedachten ontstuimig uit de zandbak klauteren. 

De te grote laarsjes met zich mee slepend.

Vastbesloten om haar deel niet te verliezen. 

Ze brengt leven in de brouwerij. 

Lawaai, kruimels en vrolijkheid.

Lucht in de benauwde momenten. 

En knuffels in overvloed.