24 januari 2017

Déja vu

Ik liep een tijd terug door Gent te verdwalen.
Voor me liepen een jongen en een meisje naast elkaar.
Hun armen botsten onregelmatig tegen elkaar aan.
Tot hij zijn arm houterig om haar schouder legde.

Wat verder zat een jong meisje op haar knieën.
Haar hand stak omhoog, haar blik omlaag gericht.
Ik dacht: ik stop bij de volgende bakkerij om mijn schuldgevoel af te kopen.
Lichtjes opgelucht dat er geen bakkerij op mijn pad kwam.

Ik liep vandaag gehaast door Gent.
Voor me slenterde een druk pratend koppel.
De jongen maakte indruk met een fluoroze trainingsbroek
Ik had nog nooit zo'n exemplaar gezien.

Ik draaide mijn hoofd en zag hem zitten.
Ik dacht aan wat ik de vorige keer over haar wilde schrijven.
Hij had twee volle zakken en een lege hand bij.
Ik richtte mijn blik op het roze nylon en verstevigde mijn pas.

11 januari 2017

Lopen

Ik liep langs de Leie
met ferme tegenwind
en lichtjes bergop.

Mijn lijf protesteerde
met zware benen
en weinig zin.

Ik was geagiteerd,
merkte de wind
en bergop niet op.

Ik wandelde even
met lichte stap
en tegenzin.

Ik keek rond
en zag ganzen,
water en takken.

Ik vecht
sinds de couveuse
en al wat volgde.

Ik kies
moeilijke paden
en drukke bezigheden.

Ik kijk
te veel naar mezelf,
te weinig naar de tegenwind.

Ik wil
rusten en berusten,
stoppen met vechten.

Dat het eens lastig mag zijn,
adviseerde ze me.
Dat het ook eens lastig mag zijn.