Stoot ze een knie met een snerpende pijn als gevolg, krijgt de andere stiekem ook een kneepje.
In evenwicht zijn, heet dat. Het maakt mediteren overbodig.
Links en rechts, boven en onder, voor en achter.
Altijd lukt het haar.
Het laatste nootje wordt nooit opgegeten.
Ze negeert de zeurende onrust.
Het verstoord gevoel diep vanbinnen.
Haar intuïtie blijkt tekort te schieten.
Die missende borst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten